Vakantie Wandeltocht in de eigen gemeente Schagen door Leo van der Leden en Vera van Vuuren

Vera van Vuuren en Leo van der Leden brachten hun vakantie door in eigen gemeente. Wandelend doen ze verslag van bijzondere plekken en ontmoetingen:

11 juli van Sint Maartensvlotbrug naar Groote Keeten via Callantsoog                     15,4 km
12 juli naar Oudesluis  via t Zand                                                                               12,1 km
13 juli naar Schagen via de Keins                                                                              14,2 km
14 juli naar Waarland via Dirkshorn                                                                            13,9 km
15 juli naar Schoorldam via Tuitjenhorn                                                                     14,3 km
16 juli Sint Maartensvlotbrug via Krabbendam                                                          12 km

Deze zomer hebben we in een kleine week gewandeld langs de randen van onze gemeente Schagen en 75 km afgelegd. In plaats van Spanje en Portugal met interrail zijn we te voet langs de dijken van de Zijpe en  Westfriesland  gegaan. Ook vanuit de PvdA waren we benieuwd welke zaken we in de eigen gemeente zouden tegenkomen.

We liepen vanaf ons huis  in het Wildrijk bij Sint Maartensvlotbrug langs de zanddijk  bij de Westerduinweg door camping De Nollen . Nooit eerder hebben we het zo druk gezien in de zomer.

We namen het risico niet dat een hek ons zou tegen houden en gingen bij parkeerplek P de weg weer op. Nadat we dag gezegd hadden aan half Tinker- half Shetlandpony, die door Ruud van de Wint is vernoemd naar de hofdame Miente Boellaarts van Koningin Beatrix, vervolgden we onze weg over de zanddijk.

De boerderij van mijn nicht die in de laatste woning woont voor de kruising met de Stolperweg zagen we van bovenaf .

Het voetpad over de Zuidschinkeldijk durfde Leo niet in te gaan, hij was bang aangesproken te worden bij deze H.O.P.  De Naturistencamping kon hem echter niet afschrikken. Even later klommen we toch het duin op en liepen vlak onder deze camping langs.

Op een mooi en weids voetpad bovenop de Zijperdijk trokken we verder. Behalve een echtpaar die hun hond uitliet, kwamen we niemand tegen. Alle drukte was naar het strand.

De Noordschinkeldijk bracht ons tenslotte bij Groote Keeten. We liepen langs het Molenwater. Van het plan Boskerpolder is in ieder geval de natuur en het water gerealiseerd. Een derde van de ruim 50 hectare heeft een mooie bestemming gekregen. De grootse plannen voor duinwoningen in een Nollenlandschap, de boswoningen in de waaibosjes en de waterwoningen lijken door te ambitieuze ontwikkelaars die de randen van het bestemmingsplan opzoeken nog onzeker.

De nieuwe duininrichting op het plein met zelfs een paardenpad dwars door is prachtig. En  de lunch in de Princen Keet smaakte vorstelijk.

Met de Kustbus keerden we terug naar huis.

Zondag 12 juli reden we met de eerst bus weer naar Groote Keeten om met een duik in zee de dag te beginnen. De koffie in Strandpaviljoen ’t Klavertje 4 was ook prima. Een verrassing om drummer Chris zijn kano in te zien laden om bij de Luwe Stek een rondje Waarland te gaan varen. Chris kon niet wachten om eerst nog zijn drumstel te laten horen aan Leo.

Via ’t Zand liepen we naar het verlengde van onze straat, de korte Belkmerweg. Als het Noordhollands kanaal niet was gegraven was het een weg van 19 km lang geweest.

Nooit gedacht dat we toch in ’t Buitenland terecht zouden komen.

De doorsteek naar het Tsunami monument en de Molen P van de Zijper molens , waar ik in het bestuur zit,  was niet mogelijk. Met steun van De Kop Werkt en de Rabobank is het molenpad aangelegd naar de Molen PV . We waren bang dat we niet de Ooster Egalementsloot over konden komen.

We hebben nog hard doorgelopen om op de afgesproken tijd bij het sluisje in Oudesluis te zijn, waar voormalig PvdA raadslid Rolf Klant ons ophaalde.

Ook de volgende dag zette Rolf ons ‘s middags weer af in Oudesluis. Via het wandelpad dat in het kader van de ontwikkelingsplan Oudesluis is aangelegd belandden we bij de Grote Sloot.

Als we noemden dat we in Oudesluis zijn geweest, dan vulden iedereen die we tegenkwamen het aan met Oudesluis- Dronken thuis. Dit wordt wel heel lastig, nu zelfs de kroeg gesloten is. Ook geen school meer, wel een mooie kerk, en het zwembad dat de Oudesluizers zelf onderhouden. De laatste nieuwbouw ziet er prima uit , in de oude school zijn nog vijf woningen gekomen , maar er zou nog meer bij kunnen.

Voorbij de drie nieuwe boerderij- en hooistal woningen die oud-wethouder Piet Marees heeft gebouwd sloegen we de Keinsmerweg op. Het leek ons wel gepast om een kaarsje op te steken in het kapelletje van de Keinse. Een oud bedevaartoord, waar het aangespoelde Mariabeeld vanaf de 15 eeuw op de Westfriese Omringdijk wordt vereerd.

Een affiche attendeerde ons dat als de vlag uithing onder aan de Westfriese dijk thee en koffie te krijgen was. Bij Jet Karsten naast de pipowagen werden we goed verzorgd en met een tikkie kon ik ook nog het cadeautje voor mijn nicht waar we gingen in overnachten in Schagen afrekenen. Jet haakt zelf folkloristische poncho’s . Verder maakt zij muziek met Jan, haar man. Leo heeft afgesproken dat hij daar met zijn band Leo & Friends in de buitenlucht met de dijk als tribune kan spelen.

We hoorden de biovarkens al knorren en voeren met een handbediend pontje naar het boerenlandpad dat ons naar Schagen bracht.  Het was nog even spannend of we dwars door het land met de varkens moesten lopen, maar schrikdraad hield hun gelukkig tegen, of aan hun gedrag te zien waren zij blij dat het ons tegen hield. We hadden mooi zicht op het Schager Wad en via de Trapweg kwamen we aan in Schagen, waar een koel drankje op de Markt ons wachtten voordat we naar Muggenburg afdaalden.

Mijn nicht Jacintha Roos zetten ons een voedzaam maal voor in haar tuin en verblijdde ons ’s avonds met het uitlaten van haar logeerhond langs het rondje van een paar kilometer dat Sportservice Schagen met grote witte pijlen in het begin van de Corona tijd heeft uitgezet .  Als eerste liep het langs de geluidswand die helaas niet wordt voorzien van zonnepanelen. Het gaat om een oost-west opstelling , met dubbelzijdige panelen is hier nog een wel een redelijke opbrengst te behalen. De graffiti moet hier dan echter wel af blijven.

De volgende morgen liep Jacintha met ons mee tot aan de Tolkerdijk. De motregen had zich al ingezet. We wilden de grens van de gemeente niet oversteken en liepen onze weg naar Waarland weer naar het westen. Via Groenveld gingen we schuilen  bij de golfbaan van Dirkshorn, waar ik verwelkomd werd met een luid he ,Vera!

De inmiddels gepensioneerde ontwikkelaars van Agriport A7 waren  vanwege de regen, maar direct aan de break begonnen en genoten van een vroege lunch. Hetgeen wij ook een goed plan vonden.

Via de met bomen omzoomde wegen van Waarland kwamen we aan bij onze Bed & Breakfast aan de Bleekmeerweg.

De familie had het akkerland twintig jaar geleden omgevormd naar een bomen omzoomd weiland en een wijngaard.  Gelukkig konden we een tandem lenen om ergens eten te vinden .

De Luwe stek was hoogzomer gesloten , maar er was een schitterende Deen , waar wij ons proviand konden inslaan.

Als voorzitter van de Noord-Hollandse Energie Coöperatie was ik zeer benieuwd hoe ons nieuwe project Zon op Waarland er bij zou liggen op het dak van Ruud Broersen.

Ook goed om te zien dat het Dorpshuis Waarland en de Sporthal een mooie locatie zijn voor ons volgende project.

’s Avonds werden we verblijd met een wijnproeverij van de witte wijn van 2019.  Een prachtige en gastvrije plek bij de familie Nijssen.

Zij waren erg te spreken over het beleid van onze PvdA wethouder Hans Heddes door alle lantaarnpalen van Led te voorzien en bomen te herplanten langs de wegen.

Sowieso vonden zij het initiatief van ons namens de PvdA zeer geslaagd om in de eigen gemeente rond te wandelen en naar de mensen toe te komen.

Op 15 juli , dag 5 , vertrokken we naar Schoorldam. Ook nu was de kortste weg niet mogelijk, die zou ons in de naburige gemeente Langedijk brengen. We trokken eerst noordwaarts naar de Kerkebuurt en Tuitjenhorn. Voor 10.00 uur waren we al bij het Maarten van der Weijden bad. We moesten nog even wachten voordat het recreatie zwemmen begon en we een duik konden nemen. Het was zeker de moeite waard.

De badmeester was blij met de overgang van Sportfondsen naar Schagen Actief. Er wordt nu weer geïnvesteerd in het onderhoud en ook zijn er vergaande duurzaamheidsplannen om de CO2 uitstoot te beperken.

Via Warmenhuizen liepen we zonder enige versnapering naar Schoorldam, het laatste stuk over de Westfriese Dijk

Vanaf Schoorldam namen we nog een keer de bus naar Petten om met de Kustbus thuis te komen. Deze bus moet zeker in stand worden gehouden.

De laatste dag liepen we vanaf Schoorldam over de Westfriese Dijk naar Krabbendam, nadat we bij het Praathuis we aan de praat raakten bij de koffie.

Via Zijpersluis waarbij we dachten aan Hans Verheggen, ons PvdA bestuurslid, vervolgden we onze weg langs de Vestas windmolentjes . In Burgervlotbrug kregen een drankje van Roland de Jong Orlando , de kunstenaar met zijn meetkundige beelden volgens de reeks van Fibonaci, zoals te zien bij de rotonde van de Westerduinweg en Burgerweg in Petten.

En met de laatste kilometers langs de ventweg van de N9 zat onze wandeltocht erop.

Het is een mooie tocht geweest en ook als PvdA zijn een stuk wijzer geworden.  En als Corona niet was geweest, hadden we deze ruimte en pracht van de gehele gemeente gemist.

Deze wandeling vraagt om een vervolg. In het kader van de verkiezingen komen we terug om als PvdA zo ons oor te luisteren te leggen.