Jan Schrijver, fractievoorzitter PvdA Schagen, schrijft over de Coronacrisis in zijn open brief “Het gaat om iedereen”.
Sint Maarten 28 maart 2020
Het gaat om iedereen
Geruime tijd geleden las ik het boek “De meeste mensen deugen” van Rutger Bregman. En Rutger heeft gelijk, want naast een minderheid van jongeren die naar de politie spuugt, mensen die zich niet aan de anderhalve meter afstand houden en het winkelende publiek van toiletpapierhamsteraars, gedraagt het overgrote deel van de Nederlanders zich zeer gedisciplineerd en laat zich van zijn beste kant zien. Ook ontstaan er diverse burgerinitiatieven om het leed van de meest kwetsbare mensen in onze samenleving te verzachten.
Het Coronavirus is een wereldwijd probleem geworden, een ziekte die zich in meerdere versnellingen verspreidt en waar nauwelijks grip op is te krijgen. De gezondheidszorg staat onder grote druk en kan het werk in een aantal landen niet meer aan. Ook bij ons is er dringend behoefte aan beademingsapparatuur, materiaal om mee te testen en mondkapjes.
Het wordt pijnlijk duidelijk dat we soms niet zomaar over deze materialen kunnen beschikken omdat we bijvoorbeeld afhankelijk zijn van Amerika, Zwitserland en China. We leven in een geglobaliseerde wereld en dit laat nu zien hoe kwetsbaar we daardoor zijn geworden.
Persoonlijk worden we bijna allemaal geraakt door kleine en grote problemen. Het is echt verdrietig als je je moeder van 96 niet meer wekelijks kunt bezoeken in het verzorgingstehuis, wat mijn vrouw nu overkomt. En het voorgenomen huwelijk van onze dochter op 6 juni kan waarschijnlijk niet doorgaan. En zal ons bedrijf over een jaar nog wel bestaan? De kinderen die niet naar school kunnen en veel extra zorg en hulp thuis nodig hebben. Dit zijn enkele dingen waar wij als familie en ondernemers mee te maken hebben. Maar dat geldt evenzo voor miljoenen inwoners van ons land en daar buiten. ‘’Het zal nooit meer hetzelfde worden,’’ sprak premier Joop den Uyl uit naar aanleiding van de oliecrisis in 1973. Ik denk dat deze woorden ook nu van toepassing zijn op de situatie waarin we terecht zijn gekomen.
We mogen ons afvragen wat er van de politiek verwacht kan worden in de komende tijd. Het blijft niet alleen bij een gezondheidscrisis. Ook economisch zullen de gevolgen zeer stevig zijn en de werkeloosheid zal behoorlijk oplopen. In tien procent van de gezinnen komt nu al armoede voor; dit zal toenemen. Er is een tekort aan woningen en met de energietransitie is nog maar net een begin gemaakt. Er komt een opeenstapeling van problemen op ons af en dat vraagt om een andere denkrichting die ik zou willen samenvatten met de term: “inclusief denken”. Het een kan niet los gezien worden van het ander. Financiële hulp mag niet alleen naar de bedrijven in nood gaan, ook de zwakkeren in de samenleving en kwetsbare gezinnen verdienen dit. Ook internationale solidariteit mag niet uit het oog verloren worden: denk aan de vluchtelingen op het Griekse eiland Lesbos en de vele slachtoffers van het Coronavirus in Italië, Spanje, Iran en de VS. Onze samenleving is steeds individualistischer geworden en vraagt nu om meer collectivisme. Individueel gedrag mag niet ten koste gaan van anderen; het gaat om sociale samenhang, het gaat nu om iedereen. Dit wordt een enorme uitdaging.
Tot slot nog enkele praktische tips voor de komende tijd. Let op de ouderen en – waar mogelijk – probeer ze te helpen. Zorg voor een goede dagindeling voor de thuiszittende scholieren en steun de jongeren die nu op een andere manier hun schooldiploma moeten behalen. Ouderwets spelletjes doen met elkaar of een boek lezen behoort ook tot het creatieve onderwijs. Leefstijl heeft invloed op je gezondheid en het eten van de juiste verse voeding kan je weerstand verhogen. Maak een fietstocht of wandeling en zoek de natuur op, maar zorg voor de juiste afstand. Verzin ook eens totaal andere dingen, waar je normaal nooit op zou komen en deel dit eventueel met vrienden en bekenden. Neem voldoende nachtrust en begin de dag met frisse moed. Voorkom zwaarmoedigheid, humor blijft belangrijk.
Op dit moment lees ik het boek “t Hooge Nest” van Roxane van Iperen: een waargebeurd verhaal van twee joodse zussen in het verzet, die ondergedoken zaten in een villa in ’t Gooi. Ik kan het zeer aanraden om te lezen. Niet alleen omdat er nog veel ergere omstandigheden dan de huidige denkbaar zijn, maar vooral vanwege de creativiteit en de solidariteit die mensen kunnen opbrengen om te overleven in moeilijke tijden. Een zeer toepasselijk boek nu we in mei 75 jaar bevrijding gaan herdenken en vieren. In een vrij land telt iedereen mee,niemand mag achterblijven. Laten we daar aan blijven werken.
Jan Schrijver
Fractievoorzitter PvdA Schagen
