Glasvezel: collectieve solidariteit is ver te zoeken en ook de gemeente Schagen laat het afweten.
Verkiezingsprogramma over glasvezel
Als jarenlang trouw lid van de PvdA en inwoner van een kleine dorpskern in de gemeente Schagen sprak één onderdeel in het laatste verkiezingsprogramma van de PvdA me bijzonder aan: “De PvdA wil in 2040 een energieneutraal Schagen waarin de gemeente een belangrijke regierol heeft bereiken, o.a. door de aanleg van goede glasvezelverbindingen. PvdA Schagen wil glasvezel mogelijk maken door investering vanuit bewoners, bedrijven en gemeente te faciliteren.”
Collegeprogramma over glasvezel
Groot was mijn vreugde toen in het coalitieakkoord 2018-2020 stond opgenomen dat het voor de toekomst belangrijk is dat er sneller internet in de hele gemeente komt. Letterlijk staat de volgende passage in het akkoord: “In delen van het buitengebied is het internet nu al zo traag dat er direct actie nodig is. Ook voor bedrijven met veel datagebruik is sneller internet cruciale infrastructuur. Wij willen het lopende initiatief met E-Fiber nog één kans geven, daarna gaan we op zoek naar andere oplossingen. We gaan inventariseren of er andere bedrijven zijn die glasvezel in de gemeente aan kunnen leggen en ook of de gemeente een eigen initiatief kan starten om glasvezel te financieren.”
Schagen over glasvezel
Nu, anderhalf jaar verder, is mijn vreugde omgeslagen in bittere teleurstelling. Veel particulieren, bedrijven en verenigingen hebben zich samen met de gemeente ingezet om zoveel mogelijk inwoners zich in te laten schrijven voor een glasvezelaansluiting. Helaas bleek collectieve solidariteit binnen de gemeente Schagen ver te zoeken: bewoners van de kernen die al een snelle aansluiting via kabel hebben, waren niet bereid de overstap te maken naar glasvezel. Hierdoor waren er te weinig inschrijvingen en werd uiteindelijk de stekker uit het E-fiber project getrokken. Echter, ondanks de toezegging in het coalitieakkoord, is de gemeente na het debacle met E-Fiber helemaal niet op zoek gegaan naar andere oplossingen, maar heeft simpelweg het hele glasvezelgebeuren overgelaten aan de markt. Welke gevolgen dit heeft gehad, is bij iedereen bekend (zie alle berichtgeving rondom de glasvezeloorlog in de gemeente Schagen).
Buitengebieden zijn de dupe
Inmiddels zitten de inwoners van de buitengebieden in de gemeente Schagen met gebakken peren. In de buitengebieden krijgt straks de ene helft van de gemeente een aansluiting via Kabeltex en de andere helft een aansluiting via Fiber-NH. Maar deze aansluitingen gaan nu wel gepaard met fikse aansluitkosten: bij Kabeltex betalen inwoners in de buitengebieden voor hun aansluiting een toeslag van 20 Euro per maand (die afgekocht kan worden voor een eenmalige betaling van 2700 Euro); bij Fiber-NH betalen inwoners in de buitengebieden voor hun aansluiting ook een toeslag van 20 Euro per maand (die afgekocht kan worden voor een eenmalige betaling van 1950 Euro). Kabeltex legt bij voldoende inschrijvingen ook aan in de kernen; Fiber-NH doet dit niet. Kortom: doordat de gemeente geen regie heeft gevoerd, is nu grote ongelijkheid voor inwoners van de gemeente Schagenontstaan. Een zeer onwenselijke situatie die nog eens schrijnender wordt sinds donderdag 19 september jl. in het NHD een mooi artikel stond over de aanleg van glasvezel in Julianadorp die tot stand is gekomen door samenwerking tussen gemeente, ondernemers en Kabeltex……
Er is wél keus
Als inwoner van het buitengebied heb ik weinig keus (zie de letterlijke tekst uit het coalitieakkoord), maar de gemeente heeft wel degelijk een keus die meer in overeenstemming is met de strekking van het coalitieakkoord; zo zouden inwoners van de buitengebieden bijvoorbeeld gecompenseerd kunnen worden voor de hoge aansluitkosten die zij in rekening gebracht krijgen.
