De Rode Slinger

Zaterdagmorgen vroeg uit de veren, ik moest als het mogelijk was, een rode auto meenemen, dus mocht ik Hen haar wagen meenemen, onder voorwaarde dat ik hem eerst zou wassen.

Geen probleem, dus stond ik stipt om 9.30 met een glimmende camion bij Ton voor de deur in Warmenhuizen.
Na het nuttigen van een heerlijke bak koffie naar buiten voor het ” aankleden ” van de wagens. Banners, vlaggen, posters noem het maar op, het resultaat zag er best mooi uit, al moet ik zeggen dat het zicht links en rechts vrij beperkt  was.

Eerste stop was bij de AH in Warmenhuizen, Vera zou de ingang bewaken en de rest ging de wijk in.
Na tweehonderd meter lopen kwam ik een groep vrijwilligers tegen die het oud papier aan het ophalen waren, een jongeman riep mij toe even aan te bellen op nummer dertien. Aan zijn lachende gezicht kon ik al opmaken wat ik daar kon verwachten.

Mevrouw deed open, maar mijnheer deed direct zijn jas aan om eens even te laten zien wat er allemaal aan mankeerde. Feitelijk kon ik bij bijna al zijn opmerkingen alleen maar beamen wat hij zei, mooi was ook om te horen dat hij voor veel zaken ook direct een oplossing wist aan te dragen. De punten neem ik mee en zal ik trachten op het juiste moment bij openbare werken in te steken.

Lopende door de wijken hoorde je duidelijk onze ” roeptoeter ” Marc, die zoals altijd op een vrolijke en originele wijze de boodschap verkondigde.
Via Tuitjenhorn, Sint Maarten en Dirkshorn de ochtendronde vol gemaakt waarna we waren uitgenodigd voor een lunch in huize Kuijs in Warmenhuizen.
Na de inname van een paar liter koffie en soep waren de meesten weer een beetje doorgewarmd, want het was bitter koud tijdens de ochtend sessie.

De middag zou ons brengen langs de dorpen van het voormalig Zijpe, waarbij we op verzoek van Hans eerst Zijpersluis aandeden. Daar aangekomen was er geen mens te bekennen en de aanwezige koeien lieten door het duidelijk roepen van ” Boe “, niet van onze aanwezigheid gediend te zijn. In Burgerbrug het Zwanenplein allemaal een flyer in de bus en op naar Petten.

De daar in grote getallen aanwezige Duitse toeristen waren  blij verrast met die vriendelijke mensen met rode jassen, maar daar kwamen we natuurlijk niet voor.
Snel door naar Callantsoog, de plaatselijke AH is altijd een mooi punt om veel mensen te spreken.

Via het CDA bolwerk ‘ t Zand, waar we gelukkig zonder kleurscheuren door kwamen naar Schagen.
Op de plein in het Makado was het een gezellige drukte en hier werd afscheid genomen van campagne maten en kon het weekend beginnen.

Positief gevoel aan het einde van de dag, leuke mensen, leuke reacties en veel geleerd.

Conclusie was wel dat we het er over eens waren dat we dit vaker moeten doen en niet alleen vlak voor een verkiezing.