Nog voordat de Corona maatregelen medio maart van kracht waren, waren instellingen voor verstandelijk gehandicapten al zeer alert en voorzichtig. Dagbesteding, vervoer en bezoek werden al vrij snel aan banden gelegd.
Dagritme
Ik heb het over bijzondere mensen die in veel gevallen helemaal niet begrijpen waarom hun dagritme is veranderd en ze niet meer naar hun dagbesteding of werkplaats kunnen. Bewoners aan wie het onmogelijk is om uit te leggen waarom ze geen bezoek meer krijgen van dierbaren en niet meer naar huis mogen in het weekend. Alles is op slot gegaan. Bewoners van instellingen mogen niet van het terrein af.
De 1,5 meter samenleving is buiten de woongroep van bewoners van instellingen niet uitvoerbaar. Dat is de reden dat de instellingen voor de buitenwereld dicht zijn gegaan. Binnen de woongroepen kan er ‘normaal’ geleefd worden door bewoners. Daarbuiten niet.
Impact
Dat geeft schrijnende situaties. Onbegrip, eenzaamheid, boosheid, zelfbeschadiging en suïcidaal gedrag komt regelmatig voor bij bewoners.
Dit vraagt ook weer veel van medewerkers. Er wordt sowieso al een enorm beroep gedaan op de flexibiliteit en verantwoordelijkheid van de medewerkers. Omdat werkplaatsen zijn gesloten, zijn verschillende functies verschoven naar de woongroepen. Iedereen voelt zich heel verantwoordelijk om geen Corona van buiten de instelling naar de groep mee te nemen. Extra zorgvuldigheid legt een druk op het welbevinden van de medewerker.
Financieel
Corona heeft financiële gevolgen voor de instellingen. Er worden minder inkomsten gegenereerd uit de werkplaatsen en winkels. De open plekken op woongroepen kunnen niet worden ingevuld met nieuwe bewoners.
Daarnaast worden er meer kosten gemaakt. Voorbereidingen voor uitbraak van het virus (reservering van geïsoleerde afdelingen), persoonlijke beschermingsmiddelen, verplicht individueel vervoer van bewoners en extra scholing zijn zo een paar voorbeelden. Het zorgkantoor heeft aangegeven hierin ruimhartig te handelen.
Versoepeling
Op Midgard in Tuitjenhorn is na 9 weken quarantaine aan familie de mogelijkheid gegeven om hun verwanten op de instelling gedurende een uur per week te bezoeken: in de vorm van een wandeling, niet op de groep. Dat is met beide handen aangegrepen door ouders, broers en zussen. Weliswaar slechts 1 bezoeker per bewoner maar wat werd dat toegejuicht.
Voor sommige bewoners was dat ook weer verwarrend. Wel wandelen met vader of moeder en dan toch niet mee naar huis mogen.
Om verschillende redenen zijn de strenge maatregelen voor sommige bewoners versoepeld. Negatief gedrag en depressiviteit is ongewenst en dat kan verruiming van bezoekrecht betekenen.
Mooi dat hier maatwerk mogelijk wordt gemaakt. Grote zorg voor de lichamelijke gezondheid van de bewoners hoort in balans te zijn met zorg voor de geestelijke gezondheid.
Foto: het terrein van Midgard in het voorjaar
