Helga Wagemaker is fractiesecretaris, docent economie en studeert ook nog. Lees hoe haar leven is veranderd door Corona:
Na een kleine zes weken online lesgeven had ik meivakantie. Die kon ik goed gebruiken, want jeetje, wat was er een hoop gebeurd sinds half maart!
Repatriëring
Zo konden we onze oudste zoon gelukkig op de allereerste repatriëringsvlucht uit Marokko krijgen; hij was daar aan het backpacken, maar door het corona-virus was de lol daar wel een beetje vanaf. Dat het achteraf een hele goede beslissing was om hem meteen terug te halen, bleek de afgelopen weken: nog steeds zitten veel Nederlanders vast in Marokko.
Ondergedoken
Eind maart overleed de laatste zoon van het gezin waar mijn opa tijdens WOII ondergedoken heeft gezeten. Onze families zijn sinds WOII met elkaar verbonden en samen met mijn vader mocht ik aanwezig zijn bij de uitvaart. Alles op gepaste afstand en vanwege corona strak geregisseerd door de uitvaartorganisatie. Ondanks dat was het een bijzonder afscheid, vooral ook omdat ik met 75 jaar bevrijding in het vooruitzicht het oorlogsverhaal van mijn opa aan het uitwerken was.
Studeren en lesgeven
Tussen de bedrijven door moest ik zelf nog een tentamen maken voor de Master die ik volg en me het online lesgeven eigen maken, met de nodige ups en downs: leerlingen die “zoek” zijn, maar ook leerlingen die volledig de weg kwijt zijn door de online school en voor iedere vraag een mail sturen. Leerlingen die online door je powerpoint heen tekenen, leerlingen die in pyama in beeld verschijnen, rustig in bed blijven liggen of een sigaretje opsteken tijden je les. Maar ook leerlingen die excelleren sinds ze vanuit huis aan het werk zijn. Kortom, ik was echt even aan vakantie toe.
Huis vol kinderen
Drie dagen voor de vakantie liet onze dochter – die in Zwitserland woont en werkt – weten dat ze samen met haar vriendin voor twee weken naar Nederland zou komen. Altijd gezellig! Op Schiphol moesten ze wel beloven dat ze twee weken in quarantaine zouden gaan (“natuurlijk doen we dat”) en daarom slapen ze gezellig in de tent die we in de tuin hebben opgezet. En zo zitten wij deze meivakantie met vier jong volwassenen in één huis. Terwijl mijn man gewoon doorwerkt vanuit huis, de jongens voor hun sociale contacten bijna 24/7 aan het gamen zijn, de meisjes studeren en werken vanuit huis, wordt er ook gekookt, brood gebakken, gewandeld, spelletjes gedaan en iedere middag borrelen we even met elkaar. Dankzij corona genieten we van een vol en gezellig huis, maar met z’n allen kijken we uit naar de tijd dat we ons weer volledig vrij kunnen bewegen.
