Geboren aan de Menisweg in Schagen. Mijn ouders hadden geen huis en woonden in de achterkamer bij opa en oma Muntjewerf. Na mijn geboorte verhuisden we al snel naar de, eigenlijk onbewoonbaar verklaarde, woning aan de Loet nummer 39.
Mijn vader was automonteur bij Vauxhall-Bedford Garage Boontjes op het Noord (waar nu de Hema zit). Hij stamde af van de familie Muntjewerf uit de Polder. Mijn vader was een ontzettend handige en hardwerkende man. Later in zijn leven zijn de dingen allemaal wat anders gelopen. Hij overleed, een dag voor zijn verjaardag, op bijna 64 jarige leeftijd. Hij leed toen aan een combinatie van diverse gezondheidsproblemen.
In 1933, mijn vader was toen 3 jaar, verhuisde opa Muntjewerf met zijn vrouw, mijn vader en zijn tweelingzus naar Schagen. Daar was nog eens een goede baan voor de Polderse slagersknecht, met een dienstwoning. Mijn opa werd slachter bij de “verwerkingsinrichting” van de Rijksvleeschkeuringsdienst aan de Menisweg.
Mijn moeder is in haar tweede levensjaar, in 1927, geëmigreerd vanuit Friesland naar Holland. Met het grote gezin op de boot over de Zuiderzee. Het arme boerenarbeidersgezin kon in het Friese geen droog brood meer verdienen. Opa Schaafsma heeft heel wat boeren gediend, hij was een noeste arbeider. Maar zijn Friese koppigheid bracht hem nog wel eens in de problemen. Zijn vrouw baarde in de tussentijd maar liefst 10 kinderen.
Mijn moeder heeft vanaf haar 13e jaar altijd bij andere mensen in de huishouding gewerkt. En eigenlijk heeft ze dit volgehouden tot ze dik in de 70 was! Een lieve, sterke en gelovige vrouw, die 5 kinderen heeft grootgebracht. Ien joôn en vier moiden.
Ik was, zoals dat vroeger heette, een vroege schoolloper. Er was tekort plaats op de kleuterschool, dus na 1 jaar verhuisde ik naar de naastgelegen lagere school. De Julianaschool, met zijn holle, betegelde gangen. Waar destijds meester Westerberg de scepter zwaaide.
Hoewel ik best wel aardig kon leren, en graag en veel las, haalde ik niet meer dan MAVO-4 en maakte ik de Middelbare Tuinbouwschool niet af. Wel zat ik in het schoolparlement en de schoolkrantredactie, daar was waarschijnlijk genoeg tijd voor. Na mijn dienstplicht bij het Korps Mariniers tekende ik 4 jaar bij. Een mooie periode in mijn leven, die mij mede heeft gevormd tot hoe ik nu ben. In die tijd ging ik samenwonen met Lydia, in de boerderij waar de gebroeders Marees hun veehouderij hadden. Aan de Tjallewallerweg in Schagen.
Na mijn marinierstijd heb ik allerlei los-vaste baantjes gehad. Na ruim twee jaar was mijn meisje dit wel zat en stimuleerde ze mij weer te gaan leren. Het werd uiteindelijk de HBO-V in Alkmaar. In mijn diensttijd had ik anderhalf jaar gewerkt in het Marinehospitaal in Overveen. De verpleging en de ambulance spraken mij ontzettend aan. Nadat ik was geslaagd werkte ik korte tijd bij Ambulance Kuulkers in Schagen. Daarna op een OK en in een verpleeghuis. Toen ik bij de GGD op de ambulance kon werken, pakte ik die kans met beide handen aan. Uiteindelijk heb ik zo’n 20 jaar als ambulanceverpleegkundige en instructeur gewerkt. Op drie verschillende locaties bij diverse bedrijven. In die tijd is er zoveel veranderd in de ambulancewereld. Van stoere mannen in wapperende witte jassen naar een strak gereguleerde zorg-organisatie. Die bovendien van de vele kleine bedrijfjes is gegroeid naar nog maar enkele grote spelers.
Ons gezin heeft (net als dat van mijn ouders) heel wat verhuizingen achter de rug. We woonden zelfs 4 jaar in Zaandam, vanwege mijn werk. Maar zodra het kon gingen we toch weer terug naar Schagen. Lydia baarde onze beide zoons, Sam en Thijs. Dankzij de goede zorgen van, met name, hun lieve moeder zijn ze groot en sterk geworden. Thijs woont inmiddels in Utrecht. Sam woont op zichzelf in de Waldervaart in Schagen.
Met mezelf had ik afgesproken niet op de ambulance met pensioen te gaan. In mijn ambulancejaren volgde ik de lerarenopleiding verpleegkunde. Ik werkte korte tijd op een VMBO-school, maar dat bleek toch niet (meer) mijn ding. Daarna vond ik een heel leuke baan bij de Veiligheidsregio Kennemerland. Waar ik mij bezig heb gehouden met het opleiden, trainen en oefenen van crisisfunctionarissen. Inmiddels ben ik met pensioen.
Mijn grootte hobby is altijd Scouting geweest. Op mijn 9e jaar werd ik lid van de Nederlandse Padvinders Vereniging. Later, in 1973, gingen de 4 (verzuilde) scoutingorganisaties op in Scouting Nederland. Als welp werd ik geboren bij de Ridder Magnusgroep in Schagen. In die tijd was ik het enige gezinslid dat meerdere malen per jaar op vakantie ging (“op kamp”). Mijn ouders gingen nooit voor langer dan een paar dagen ergens naar toe. Altijd bij familie, voor zaken als huisjes (of kamperen) is er nooit geld of belangstelling geweest. Bij de Ridder Magnusgroep ontmoette ik een lief meisje, dat 5 jaar daarvoor uit Enkhuizen in Schagen was komen wonen: Lydia.
Lydia en ik werkten een paar jaar mee bij de toen net opgerichte waterwerkgroep Aquarius in Dirkshorn. Een paar jaar later richten we, samen met diverse anderen natuurlijk, zelf een waterwerkgroep op in Schagen, de Vita Novagroep. Na ons Zaanse intermezzo hielp ik de Aquariusgroep weer op de been, nadat de oprichter er mee stopte. Nog steeds zit ik hier in het bestuur. Sam is sinds enige tijd begeleider bij de Wilde Vaart, na 12 jaar Akela te zijn geweest. Thijs is al een tijdje gestopt, het steeds heen-en-weer reizen werd te ongemakkelijk. Zelf bekleedde ik in al die jaren nog diverse functies bij Scouting, landelijk en regionaal.
Midden jaren ‘90 werd ik lid van de Partij van de Arbeid. Uit volle overtuiging! In 2001 stelde ik mij kandidaat voor de gemeenteraad, na een oproep daartoe in het lokale PvdA-ledenblaadje. Tot de fusie van 2012 zat ik in de fractie van de PvdA. Al snel werd ik fractiesecretaris. Een taak die ik al die tijd met veel plezier en inzet heb uitgevoerd. Het waren hectische en spannende tijden, waar ik heel veel van heb geleerd. Met diverse portefeuilles, kandidaatstellingen en op diverse posities in en voor de raad.
Op dit ogenblik bezoek ik regelmatig de raadsfractie en ben ik secretaris van het plaatselijk PvdA-bestuur. Daarnaast verzorg ik samen met raadslid Marjan Leyen (die het meeste werk verricht) de lokale PvdA-website van de afdeling Schagen.
Iedereen heeft recht op vrijheid, een rechtvaardige behandeling, een duurzaam bestaan en solidariteit van zijn medemens.
