Vast in losse arbeid

Ruim 3 jaar geleden raakt de toen 54 jarige Sara (echte naam bij redactie bekend) haar vaste baan bij de personeelsadministratie van een zorginstelling kwijt. Na een aantal jaren pesterijen door een collega te hebben ondergaan wordt het haar teveel. Met de instelling wordt overeengekomen dat zij gedurende een jaar in een ondersteuningstraject komt, gericht op het vinden van een andere baan. Haar salaris wordt doorbetaald. Na afloop van het intensieve traject is er geen zicht gekomen op een andere baan. Zo belandt ze in de WW. Ze kan daarnaast nog één dagdeel in een andere (slechter betaalde) functie bij de instelling blijven werken.

De afgelopen jaren heeft Sara zich “suf” gesolliciteerd. Alle pogingen een nieuwe baan te vinden zijn gestrand. Het lijkt er op dat niemand zit te wachten op een vrouw van haar leeftijd, ondanks haar brede ervaring en opleidingsniveau.

Huishoudelijke hulp

Niet bij de pakken neer zittend richt zij in haar woonplaats een lokaal team op van Buurtdiensten, een zusje van thuiszorgorganisatie Buurtzorg. Onder de vleugels van deze organisatie werft zij enkele collega’s. Samen gaan ze aan de slag in de onzekere wereld van de huishoudelijke hulp.

Het werk als huishoudelijke hulp wordt slechter betaald dan de administratieve werkzaamheden op MBO-niveau. Tot mei 2015 wordt dit voor een deel aangevuld vanuit de WW.

Klanten komen en gaan. Vaak hebben mensen, in een ziekteperiode of na een operatie, tijdelijke ondersteuning nodig bij het huishoudelijke werk. Gemiddeld heeft Sara 3 tot 4 dagdelen per week gedurende enkele uren werk.

Van vergoeding naar tegemoetkoming

De schoonmaakhulp als WMO-voorziening (Wet Maatschappelijke Ondersteuning) gaat verdwijnen, zo blijkt uit de gemeentelijke verordening die op 1 januari 2015 is ingegaan. In de loop van 2015 gaan de gemeentelijke wijkteams de clientèle opnieuw indiceren. In een “keukentafelgesprek” wordt dan bepaald in hoeverre er voor de clientèle nog recht bestaat op financiële tegemoetkoming van de gemeente. De (gehalveerde) tegemoetkoming wordt alleen toegekend aan de inwoners die vallen onder de gemeentelijke regelgeving aangaande bijzondere bijstand.

Voor het lokale team Buurtdiensten betekent dit dat een aantal klanten noodgedwongen hun vaste hulp moeten afzeggen. Sommige clientèle beschikken over voldoende inkomen om de hulp aan te houden. De meesten hebben een inkomen boven de bijstandsnorm, maar kunnen zich een huishoudelijke hulp toch niet veroorloven.

Gezinsbudget van Sara

Het gezin van Sara is voor het inkomen mede afhankelijk van de inkomsten die zij verwerft. Juist enkele jaren voor haar ontslag kocht het gezin een woning. De hypotheek werd daarbij gebaseerd op de gezamenlijke inkomens van Sara en haar partner. De beide kinderen gingen in deze periode op kamers elders in het land. Beiden pakten een meerjarige studie op. Een deel van de kosten van de studies drukken op het krimpende gezinsbudget. Daardoor gaan beide kinderen nu een vrijwel volledige studiefinanciering aan.

In een poging het gezinsinkomen te vergroten is Sara consulente geworden van een firma in cosmetica-artikelen. In een op huisparties gebaseerde verkoop van deze artikelen kan misschien in de toekomst een extra inkomen worden verworven.

Wat nu?

De afgelopen periode hebben Sara en haar partner flinke bezuinigingen doorgevoerd, waarbij de kinderen niet konden worden ontzien. Binnenkort zullen zij mogelijk nog drastischer maatregelen moeten overwegen.

Volgende maand zal de aanvulling uit de werkeloosheidsuitkering van Sara worden beëindigd. Het aantal cliënten bij Buurtdiensten zal verminderen. Het vinden van een baan met een flink aantal werk-uren wil maar niet lukken.

Op dit ogenblik ziet het er niet goed uit voor het gezinsinkomen. De partner van Sara overweegt om naast zijn drukke baan, met flinke reistijd, ’s avonds bij te gaan werken.

Vast in losse arbeid

Sara en haar partner zitten straks beiden vast in allerlei losse arbeid. Dit zal ten koste gaan van het vele vrijwilligerswerk dat ze nu verrichten. Vertwijfeld vragen beiden zich af of men “in Den Haag” zich wel voldoende realiseert wat de brede maatschappelijke gevolgen zijn van het gevoerde overheidsbeleid. Ze opperen om hun PvdA-lidmaatschap op te zeggen. Ze kunnen het straks toch niet meer betalen.

Auteur: Jan Muntjewerf.